جمعه ۲۱ اسفند ۹۴
در ابتدا، اهل سلوك، هنگام خروج از مرحله دنيوي و وصل الي الله در حالت خلسه، حلقه اي براي سماع و ذكر تشكيل مي دهند كه به ذكر اسما خداوند و همچنين توسل به اوليا، انبيا، امامان و بزرگان دين، مي پردازند و بدين سان برآنند كه خود را هر چه بيشتر به يگانه معبود نزديك سازند .
البته آنان با تشكيل حلقه ذكر دور هم نشسته و با تلاوتي چند ار قرآن مجيد، شروع به ذكر مي كنند و پير حلقه نيز با الفاظ «توبه يا ربي»، «استغفرالله» و «استغفرالله و اتوب اليه» نيز مجلس را مي آرايد و نيز شجره نامه طريقت را براي جمع حلقه، بازخواني مي كند تا به اسما امامان و انبيا الهي منتهي شود. سپس ذكر « لا اله الا الله» با صوت هاي مختلف، سنگين تند بر زبانها جاري مي گردد و هنگام تندخواندن ذكر الله، آن جمع از جاي خويش بر خواسته دستهاي همديگر را مي فشارند كه به آن حالت « قيام يا حي الله » گويند. پس از ذكر قيام، به ذكر غوثي مي پردازند و آن ذكر، «حي حي حي الله» مي باشد كه « الله حي الله» بر زبان آن جماعت دائم و پيوسته جاري مي گردد . پس از آن به حدادي مي پردازند كه در اين حالت، جوش و خروش عرفاني آنان منتهي به آرامش نسبي است كه در نتيجه قرب الي الله روي داده است و ريتم سقزي و يا همان «حي الله الله»، پس از مرحله حدادي و رسيدن به آرامش نسبي است كه در پايان به ريتم دائم كند و تند رسيده و به پرواز در ملكوت اعلي در مي آيند.
- ۴,۱۲۳ بازديد
- ۰ نظر